ΕΙΣ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ MICHAEL TZOUVANNI

• 

Details

Category: ΑΡΘΡΑ

Published on Tuesday, 28 August 2012 10:18

Written by Administrator

Hits: 5562

"ΘΕΕ ΜΟΥ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΩ

ΤΑ ΝΙΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕΣ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΘΕΛΕΙΣ ΠΙΣΩ"
 

Είναι με βαρύτατο πόνο στην καρκιάν σήμερα  που κάθουμαι να γράψω

τζιέ για τον άδικο χαμό ενός λεβεντοπαληκαριού, συντάσσοντας θα κλάψω

έσσιει πεντέξι νύχτες λαλώσαστο τζιέ πιστέψτε με που σπάζω το μιαλό μου

γιατί ο  παντοδύναμος τζιέ πλάστης του κόσμου επήρε τον αρφότεκνο μου

την Μαρούλλα τζιε τον Φόφη ούλοι χαρακτηρίζουν-τους υπόδειγμα γονέων

ελάτε τζιέ πέτε μου γιατί τότε ο Θεός τους αδίκησε τζιέ παίρνει τέθκιον νέον

σαν κεραυνός εν αιθρία ήρτε π’ανατολή, τζι’ήβρε μας το μαύρο το χαμπάρι

 ο γιός του Φόφη τζιέ Μαρούλλας έφειεν που την ζωή τσίντ’όμορφο παλικάρι

 

μια οικογένεια λαλώ σας το, πολλά φιλόξενοι  τζιέ αγαπούν τον κόσμο ούλο

που την αγάπην την πολλή κάμνει η Μαρούλα την δούλα τζι’ο Φόφης τον δούλο

 

εσούνι  Michael μου, φτάνεις που ρίζες πολλά βαθκιές μ’αξίες τζιέ με βάρος

τζιέ ποιός το λάλεν της αρφούλας μου πως την πόρτα της θα την χτυπήσει χάρος

 

τζιέ γνήσιος μαρινιώτης ήσουν τζιέ μ’ανατροφή σπάνιαν που τες λλίες

τζιέ στην από ανατολή ευρέθηκες  λεβέντη μου, μα στον άλλο κόσμο πήγες

 

μόλις στα χέρια σου τα όμορφα, το πτυχίο σου ακόμα δεν πρόλαβες να σφίξεις

τζιέ τους κεραυνούς τζιέ πυρκαγιές δεν άντεξες μα τζιέ τες απανωτές εκρήξεις

 

ο θεός σου έδωσε δύναμη μεσ’την φωκιάν τζιέ πυρκαγιάν, τηλέφωνο να πάρεις

γιατί φαίνεται κατάλαβες τζιέ τον αδόκητο σου θάνατο ήθελες να κουμαντάρεις

 

τα τελευταία σου λόγια ήταν, το κέντρο επήρε φωκιάν τζιέ δεν μπορείς να φύεις

μα στους λατρεμένους σου γονιούς, πάνω τους καμίνιν μιάλον εν π’ ανοίεις

 

διαίσθηση δυνατήν τελευταίως είσιες τσι’ελάλες θα φύεις τζιέ χρόνια θα αφήσεις

ακόμα και πριν το τελευταίο σου ταξίδι σε κάποιους είπες πως άλλο δεν θα ζήσης

 

έφυες τζιέ πήγες για διακοπές δυο βδομάδες μόνον, Michael μου για να κάμεις

μα η αγάπη των φίλων σου τις παρέτειναν και δεν πρόλαβες να τις προκάμεις

 

όλη η παροικία του Λονδίνου και η μαρωνίτικη ομάδα σου, εσένα όλοι κλαίνε

αλλά όμως περισσότερο τα αδέρκια σου που παραπονιούνται στο θεό και λένε

 

"Θεέ μου παντοδύναμε θέλω να σου μιλήσω

τα νιάτα που μας έδωσες γιατί τα θέλεις πίσω"

 

του παππού του Σόλωμου είναι το δίστιχο αυτό με την γιαγιά το τραγουδούσαν

μα ποττέ τους δεν θα το πίστευαν ότι κάποτε και για σένα αυτό θα εννοούσαν

 

ο αδερφός σου Τζόζεφ έφαν-την γη τζιέ ουρανό, Michael μου για να σε εύρει

τζιό τζύρη σου τζ’η μάνα σου τα πόσα θα τραβήσουσιν ένας θεός το ξέρει

 

η μάνα σου λαλεί μου έδωκεν της ο Θεός εφτά τζιέ δικαιούται τζιέ τζίνος ένα

μάντα-ξέρω λεβέντη μου, εν για να μας παρηορά εμάς, εν μου γελά εμένα

 

οι μαρωνίτες τζιέ ούλος ο κοσμος κλαίει τον άδικο και αναπάντεχο χαμό σου

τζιέ πάντα ήθελες τζι’ελάλες το πώς θέλεις να ζήσεις στο όμορφο χωρκό σου

 

το μόνο πο’χω να πω Michael μου στην Αγιά Μαρίνα που δεν μου χαλά χαττίρι

είναι πως δεν ετέρκαζε του Φόφη τζιέ Μαρούλλας μας, τούντο πικρόν ποτήρι

 

σου εύχομαι Michael μου να έχεις ένα όμορφο, ξεκούραστο τζιέ αιώνιο ταξίδι

τζιέ του παραδείσου τζιέ τους ουρανούς, νάσε ο πιό όμορφος άγγελος στολίδι

 

Ο θείο σου Τώνης Σολωμού