Η εξυγίανση του δημοσίου μπορεί να φέρει ανάπτυξη

“Φαίνεται ότι όσο μικραίνει το κράτος, λειτουργεί καλύτερα".  Με αυτά τα λόγια ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής παρέδωσε την Έκθεση της Υπηρεσίας του στον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια πριν λίγες μέρες.  Μπορεί η αναφορά του κ. Ρακιντζή να είναι ρητορική, όμως είναι και ουσιαστική.  Υπηρεσίες που είναι στελεχωμένες με υπερβολικό αριθμό εργαζομένων δεν μπορούν να λειτουργήσουν αποδοτικά και αποτελεσματικά και δεν παράγουν τα αναμενόμενα.  Από τη στιγμή μάλιστα που οι εργαζόμενοι στο δημόσιο απολαμβάνουν καθεστώς μονιμότητας, και τυγχάνουν ισοπεδωτικής αξιολόγησης χωρίς κίνητρα για καλύτερη εργασία, τότε είναι φυσικό να μην παράγουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους.  Σχεδόν πάντοτε, είναι το σύστημα διοίκησης που ευθύνεται για την χαμηλή παραγωγικότητα των υπηρεσιών του δημοσίου.

Read more: Η εξυγίανση του δημοσίου μπορεί να φέρει ανάπτυξη

Ποιοι επωφελούνται από την επιτάχυνση των εκποιήσεων;

 Αυτοί που αντιδρούν έντονα στο νομοσχέδιο για τις εκποιήσεις θα πρέπει να αναλογιστούν και τις συνέπειες της απόρριψης του.  Με το υφιστάμενο σύστημα, ο κάθε δανειολήπτης που αδυνατεί να εξυπηρετήσει το δάνειο του, πληρώνει τελικά δυο και τρεις φορές το αρχικό ποσό του δανείου.  Ακόμα, δεκάδες χιλιάδες "κρεμμασμένοι" εγγυητές φορτώνονται και τελικά πληρώνουν χρέη συγγενών και φίλων τους, πολύ ψηλότερα από αυτά που αρχικά ανέλαβαν όταν υπέγραφαν ως εγγυητές.  Επίσης, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια που παραμένουν απλήρωτα για χρόνια, στερούν οπωσδήποτε την οικονομία από νέα δάνεια και επενδύσεις.  Δεν μπορεί από τη μια να αφήνουμε τα μη εξυπηρετούμενα σε βάθος χρόνου και από την άλλη να θέλουμε νέα δάνεια και επενδύσεις.  Η χειρότερη από όλες τις συνέπειες όμως είναι ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια απειλούν τις καταθέσεις, οι οποίες είναι η πρώτη ύλη σε ένα υγιές τραπεζικό σύστημα.  Χωρίς καταθέσεις δεν μπορούν να γίνουν δάνεια και χωρίς την απαραίτητη προστασία, το τραπεζικό σύστημα δεν μπορεί να ελκύσει καταθέτες.  Αν όσοι αντιδρούν στο νομοσχέδιο για τις εκποιήσεις προβληματιστούν για τα πιο πάνω επιχειρήματα, τότε ίσως κατανοήσουν ότι το προτεινόμενο νομοσχέδιο είναι προς όφελος ων συμφερόντων της κοινωνίας.  Οι εκποιήσεις σταματούν τον καρκίνο της υπερβολικής αύξησης των δανείων λόγω των ψηλών επιτοκίων, τόκων υπερημερίας και άλλων επιβαρύνσεων, που στην ουσία ανεβάζουν το Συνολικό Επιτόκιο Πιστωτικής Επιβάρυνσης (ΣΕΠΕ) στο διπλάσιο. 

Read more: Ποιοι επωφελούνται από την επιτάχυνση των εκποιήσεων;

Η διαφορά μεταξύ Κύπρου και Ιρλανδίας

Η Ιρλανδία κατάφερε να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης φορτώνοντας το κόστος στους φορολογούμενους, σε αντίθεση με την Κύπρο που δεν έχει άλλα περιθώρια αύξησης του δημόσιου χρέους της.   Για να επιλύσει τα μεγάλα προβλήματα των κόκκινων δανείων και του έκτακτου δανεισμού από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), του γνωστού ELA, η Ιρλανδία επέτρεψε στο δημόσιο χρέος της να αυξηθεί από €48 δις ή 25% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) το 2007, στα €204 δις που ή 124% του ΑΕΠ σήμερα.  Τηρουμένων των αναλογιών, τα προβλήματα στην Ιρλανδία ήταν χαμηλότερης έντασης από ότι είναι σήμερα στην Κύπρο.  

Read more: Η διαφορά μεταξύ Κύπρου και Ιρλανδίας

Επένδυση στην τεχνική εκπαίδευση μπορεί να μειώσει την ανεργία

Μια σημαντική είδηση από την Κίνα αποκαλύπτει το πρόβλημα του μεγάλου ανταγωνισμού που επικρατεί ανάμεσα σε πτυχιούχους οι οποίοι προσπαθούν να εξασφαλίσουν μια θέση εργασία.  Σύμφωνα με την εφημερίδα "people daily" (9 Ιουλίου 2014 ηλεκτρονική έκδοση, "higher degree education graduates face battle in job market"), τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι οι πτυχιούχοι που έχουν περισσότερη μόρφωση έχουν λιγότερες πιθανότητες να εξασφαλίσουν μια θέση εργασίας.  Στην πρώτη θέση κατατάσσονται τα σχολεία που προσφέρουν τεχνικές δεξιότητες, με επιτυχία 83% (δηλαδή 83 στους 100 εξασφαλίζουν μια θέση εργασίας μόλις αποφοιτήσουν). 

Read more: Επένδυση στην τεχνική εκπαίδευση μπορεί να μειώσει την ανεργία

Στοχευμένες και κοστοστρεφής φορολογίες

Σε ένα σύγχρονο κράτος, όπου ο καθένας θα πρέπει να πληρώνει αυτό που του αναλογεί, οι φορολογίες θα πρέπει να είναι στοχευμένες και κοστοστρεφής παρά γενικές και αόριστες.  Ο κάθε φορολογούμενος θα πρέπει να γνωρίζει γιατί πληρώνει το φόρο, το τέλος ή τη χρέωση που του επιβάλει η κυβέρνηση, ο δήμος ή οποιαδήποτε άλλη αρμόδια αρχή.  Κλασικό παράδειγμα στοχευμένης φορολογίας είναι ο φόρος κατανάλωσης επί των καυσίμων, ο οποίος βασίζεται στη βασική αρχή, «ο ρυπαίνων πληρώνει», και επιβαρύνει περισσότερο αυτούς που χρησιμοποιούν περισσότερα καύσιμα.  Τα χρήματα από τη φορολογία αυτή, υποτίθεται ότι θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για την προστασία του περιβάλλοντος και την επιδιόρθωση των δρόμων. 

Read more: Στοχευμένες και κοστοστρεφής φορολογίες

enasomatou IT Team